Anatomie van het hart
Anatomie van het hart
Het hart bestaat simpel gezegd uit vier delen. De spier ter grootte van een vuist, ligt in het thoraxgebied (borstgebied) tussen de twee longen waarbij de punt van het hart (de apex) naar links wijst en iets meer ruimte aldaar inneemt. Dit is de reden dat de linkerlong twee kwabben heeft en de rechterlong drie kwabben.
Zoals gezegd bevat het hart twee boezems en twee kamers die door ontspanning en samenknijpen zorgen voor bloedcirculatie. De kamers (ventrikels) zijn het sterkst en pompen het bloed in respectievelijk de longslagader en de aorta (grote lichaamsslagader).
De ontspanning en samenknijping van de hartspier komt tot stand door een ingewikkeld mechanisme dat zijn oorsprong vindt bij de pacemakercellen. Door in- en uitstroom van zogenoemde elektrolyten als kalium, natrium en calcium ontstaat er een 'elektrisch' stroompje dat de omliggende cellen activeert. Zo komt de elektrische geleiding tot stand die vervolgens door alle hartspiercellen wordt geleid. Deze geleiding zorgt voor samentrekking of juist relaxatie van de hartspiercellen.
Bloedstroom gevolgd
Allereerst komt zuurstofarm bloed via de bovenste- en onderste holle ader in de rechterboezem (rechteratrium). Vervolgens wordt dit verzamelde bloed doorgestuurd naar de rechterkamer (rechterventrikel). De zogenaamde tricuspidaliskleppen voorkomen hier dat het bloed van de kamer terugstroomt naar de boezem.
Vanuit de rechterkamer stroomt het bloed via de longslagader naar de longen. Alhier vindt gasuitwisseling plaats van wordt het bloed zuurstofrijk. Het bloed wordt vervolgens via de longader (ja, het klinkt tegenstrijdig maar dit is 1 van de weinige aderen in het lichaam dat zuurstofrijk bloed bevat) naar de linkerboezem.
Uit de linkerboezem stroomt het bloed de linkerkamer (linkerventrikel) in. De mitralisklep zorgt ervoor dat het bloed niet terug van de kamer de boezem in stroomt. Uiteindelijk wordt het bloed vanuit de linkerventrikel de aorta ingepompt.
De linkerventrikel is het meest gespierde gedeelte van de hartspier, temeer omdat het heel veel kracht vereist om het bloed voldoende kracht te geven, zodat het ook zelfs bij de capillaire vaatjes in de tenen kan komen!